W zakończonym tygodniu uwaga inwestorów na rynkach rozwiniętych skoncentrowała się na danych z rynku pracy oraz odczytach inflacji w USA, ale stale obecnym elementem układu sił była kondycja spółek wiązanych z sektorem sztucznej inteligencji, które generowały nową dawkę zmienności. Całość zsumowała się w spadek DJIA o 0,67 procent i wzrost Nasdaqa Composite o 0,48 procent, gdy S&P500 stać było tylko na skonsolidowanie się i zwyżkę o 0,10 procent. Równolegle Europa zdołała ugrać wzrost niemieckiego DAX-a 0,42 procent i umocnienie francuskiego CAC o 1,03 procent. Zmiany indeksów są na tyle skromne, iż o wynikach przesądzały czasami pojedyncze sesje, co pozwala uznać tydzień za konsolidacyjny. Niemniej, z perspektywy końca tygodnia widać, iż pierwsza połowa była została zagrana w układzie korekcyjnym, który był obserwowany w tygodniu poprzednim. Druga przyniosła próby wygaszenia korekt, których częścią był sentyment wobec sektora sztucznej inteligencji i generalnie próba poszerzenia hossy poza liderów sektora technologicznego. Efekty widać w zachowaniu spółki Nvidia, która w środę przeceniła się o 3,81 procent, gdy w piątek zyskała 3,93 procent. Zmienność w sektorze technologicznym była ciągle pochodną obaw inwestorów o skalę nakładów inwestycyjnych na potrzeby sztucznej inteligencji przy rosnących pytaniach o zyskowność spółek uczestniczących w wyścigu zbrojeń w sektorze AI. 

Bez wątpienia, ważną częścią układu sił były dane makro, a dokładniej raporty z rynku pracy w USA za październik i listopad oraz szacunki listopadowych wskaźników inflacji CPI i CPI-Core w USA. Patrząc na dane z rynku pracy raport nie mógł przynieść większego szumu. Opóźnione i ograniczone dane z października i listopada pokazały – delikatnie mówiąc - mieszany obraz rynku pracy. Spadkowi liczby etatów w październiku towarzyszył wzrost z listopadzie przy rewizji w dół danych za sierpień i wrzesień. Najważniejszą liczbą okazał się wzrost stopy bezrobocia do 4,6 procent, co ulokowało odsetek osób bez pracy na poziomie najwyższym od czterech lat. Problem w tym, iż dane zawierały tak dużą dawkę szacunków, iż – jak przyznał amerykański Departament Pracy – trudno było policzyć margines błędu. W istocie, BLS zaleciło dystans do danych, ale rynki odczytały liczby jako sprzyjające obniżkom ceny kredytu przez Fed. Ten sam element pojawił się w danych o inflacji, które pokazały spadek CPI do 2,7 procent oraz spadek CPI-Core do 2,6 procent. Również w tym wypadu publikacji danych towarzyszyło ostrzeżenie, iż raport musi zawierać szacunki, gdyż był budowany na danych szczątkowych, ale inwestorzy nie mieli wyjścia i zwyczajnie musieli odczytać dane jako sprzyjające obniżkom ceny kredytu przez Fed. Efektem był wzrost wzrost apetytu na ryzyko, który przełożył się na próby wyczerpania korekt granych po grudniowej decyzji FOMC o obniżeniu ceny kredytu. 

Zeszłotygodniowe odbicie na rynkach warto też wiązać ze zbliżającą się końcówką roku i pozycjonowaniem się graczy pod potencjalną rozgrywkę o nowe rekordy hossy. W istocie, dane z rynku pracy i odczyty inflacji w USA były ostatnimi znanymi rafami, o które mogły rozbić się apetyty byków i – jak pokazuje zachowanie rynków – raczej wsparły stronę popytową niż podażową. Efektem jest zbudowanie bazy pod rajd Świętego Mikołaja, który historycznie rzecz biorąc miał zwykle miejsce właśnie w okresie świątecznym i oznaczał przejście giełd w inną anomalię kalendarzową znaną jako efekt stycznia. Problem w tym, że tegoroczny układ świąt powoduje, iż kolejne dwa tygodnie na rynkach będą pozbawione nie tylko ważnych danych makro i impulsów z tego kierunku, ale zostaną również zagrane w kontekście wielu dni bez sesji. Patrząc na Wall Street, do końca roku rynki amerykańskie zagrają ledwie sześć sesji, z czego część będzie skrócona. W przypadku rynków europejskich na części giełd odbędą się ledwie cztery rozdania w dziesięć dni. Całość powinna owocować spadkiem aktywności i trudnością ulokowania dużych zleceń na płytkich rynkach, choć też ułatwiać pojawienie się mechanizmu window dressing i pośrednio grę indeksów o zamknięcie przy tegorocznych maksimach.  W praktyce, warto liczyć się ze scenariuszem, w którym wiarygodny handel wróci dopiero na pierwszych sesjach stycznia, gdy rynki wyjdą z okresu świątecznego spadku aktywności.

Adam Stańczak
Analityk DM BOŚ 
Wydział Analiz Rynkowych
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.