Świąteczny tydzień na globalnych giełdach akcji został zdominowany przez układ świąt, który spowodował, iż na części rynków rozegrane zostały ledwie dwie sesje. Z ważnych rynków relatywnie najaktywniejsza pozostała Wall Street, która rozegrała niemal cztery sesje, gdy handel na rynku niemieckim został skrócony do dwóch dni. W efekcie, w przypadku rynków europejskich trudno nawet wymieniać zmiany procentowe, które mówiłyby coś nowego o nastrojach w regionie. W przypadku Wall Street zmiany procentowe głównych średnich były na tyle duże, iż indeksy zdołały ugrać zwyżki po przeszło 1 procent, a DJIA i S&P500 solidarnie odliczyły nowe rekordy hossy, które są również nowymi ATH. W tym układzie ciekawostką staje się fakt, iż dwudniowy tydzień na rynku niemieckim skończył się jednak zwyżką, która przedłużyła wzrostową serię DAX-a na piąty tydzień. Cechą wspólną gry na wszystkich rynkach – niezależnie od ilości sesji – były skromne wolumeny, niska zmienność i generalnie handel, który był raczej świąteczny w charakterze niż mówiący coś o kondycji giełd. Oceny kondycji giełd dodatkowo utrudnia fakt, iż rynki są teraz w okresie, w którym zwykle pojawia się anomalia kalendarzowa znana jako rajd Świętego Mikołaja. Anomalia nie musi owocować jakimiś fajerwerkami ze strony popytu, ale na zasadzie samospełniającej się przepowiedni pozwala oczekiwać mniejszej aktywności ze strony podaży, co samo w sobie ułatwia podnoszenie cen. 

Do odnotowania jest fakt, iż zeszłotygodniowe zwyżki na Wall Street rzuciły S&P500 w rejon 6946 pkt., co oznacza, iż szeroka średnia znalazła się ledwie 0,78 procent od psychologicznej bariery 7000 pkt. Uwzględniając zmienność dzienną indeksu zbliżoną do 1 procent wartości średniej, popyt nie jest bez szans w grze o zakończenie roku symbolicznym pchnięciem S&P500 nad psychologiczny opór i optymistycznym wejściem w kolejny okres rozliczeniowy. W istocie, zakończenie roku nad 7000 pkt. – nawet jeśli nie będzie traktowane jako szczególnie znaczące – postawi przed inwestorami pytania nie tylko o przyszłość rynku w 2026 roku, ale też o szanse na znalezienie się średniej na psychologicznym poziomie 10000 pkt. w końcu obecnej dekady. Na dziś uśrednione prognozy na rok 2026 mówią o zwyżce średniej o 10 do 11 procent przy poziomie docelowym lokowanym w okolicy 7700 pkt. W takim ujęciu sięgnięcie poziomu 10000 pkt. na koniec 2030 roku wymaga zwyżki o przeszło 40 procent, co może wydawać się wyjątkowo optymistyczne, ale naprawdę pozostanie osiągalne nawet, jeśli po drodze trafi się jakaś niezbyt głęboka bessa. Mówiąc o bessie – czy chociażby korekcie – warto odnotować, iż tegoroczna zwyżka S&P500 o blisko 18 procent powoduje, iż indeks ma za sobą trzy lata imponujących wzrostów w serii, która koresponduje z analogiczną zwyżką w okresie 2019-2021. Wówczas trzyletnia wzrostowa seria przyniosła bessę w 2022 roku, która odebrała indeksowi S&P500 19,4 procent. 

Szukając powodów dla ewentualnej bessy w 2026 roku warto odnotować ryzyko pęknięcia bańki spekulacyjnej w segmencie sztucznej inteligencji, choć akurat IV kwartał pokazuje, iż Wall Street potrafiła poszukać zwyżek i poszerzyć hossę na inne segmenty rynku mimo dynamicznych korekt w sektorze technologicznym. Niewiadomą jest również przyszłość polityki Fed, która nie musi być wcale tak łagodna, jak kształtują się oczekiwania rynku. Opublikowane w świątecznym tygodniu dane o dynamice PKB USA w III kwartale wskazują, iż gospodarka amerykańska ma się lepiej od obaw mimo wojen celnych, zamknięcia rządu federalnego i wzrostu bezrobocia do 4,6 procent, co jest najwyższym poziomem od czterech lat. Argumentem popytu pozostaje kondycja spółek i projektowany wzrost zysków, który w indeksie S&P500 ma wynieść kilkanaście procent, gdy prognozowany wzrost samego indeksu do 7700 pkt. może wynieść ledwie 10 procent. Ostatni element jest o tyle ważny, iż prognozowany wzrost indeksu przy prognozowanym wzroście zysków oznacza wprost zredukowanie rozciągniętych wycen. Inaczej mówiąc, rynek może być fundamentalnie w lepszym położeniu niż w finale 2025 roku, gdy szybowanie na ATH jest kwestionowane zbyt wysokimi wycenami spółek. W praktyce, nie można zatem wykluczyć scenariusza, iż S&P500 rozciągnie zwyżkę na czwarty rok w serii, co ostatni raz miało miejsce w latach 2003-2007 i skończyło się głęboką bessą w 2008 roku.

Adam Stańczak
Analityk DM BOŚ 
Wydział Analiz Rynkowych
Dom Maklerski Banku Ochrony Środowiska S.A.